03 July
Küresel olarak birbirine bağlı bir dünyada, sığırlardan elde edilen deri ve koyunlardan kırkılan yün gibi tekstil ürünleri, ciddi bir ormansızlaşma , diğer olumsuz arazi kullanımı etkileri, biyolojik çeşitlilik kaybı ve iklim değişikliği kaynağı haline gelirken, kürk çiftlikleri insan sağlığı için büyük bir biyolojik tehlike haline geldi. Kürk çiftliklerinin COVID-19 gibi enfeksiyon hastalıkların mevcut ve gelecekteki yayılmasına yönelik riskin altını çizdiği de bir gerçek.
Ancak çok da uzak olmayan bir gelecekte, bitki yapraklarından, meyve atıklarından ve laboratuvarda yetiştirilen mikroorganizmalardan yapılan moda biyomateryalleri, deri, kürk, yün ve ipek dahil olmak üzere hayvandan türetilen tekstillerin yerini alabilir ve ilk başta küçük ama hızlı bir şekilde uygulanabilir. genişleyen ölçekte, ancak nihayetinde küresel ölçekte.
On yıldan kısa bir süre içinde, hayvansal ürünlerin kullanımını ortadan kaldırmanın yanı sıra sürdürülebilir uygulamaları üretim zincirlerine dahil eden bir dizi biyomateryal geliştiren düzinelerce girişim ortaya çıktı.
Çoğunluğu Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde bulunan bu tekstil şirketlerinin tümü hedeflerine tam olarak ulaşmış değil, ancak yeni bir moda paradigması için deneyler yapmaya ve çalışmaya devam ediyorlar. Gelecek vaat eden keşifler arasında miselyumdan (mantarların bitkisel, ipliksi kısmı) yapılan vegan biyoderi ve kaktüs ve ananas yapraklarından, üzüm kabuklarından ve çekirdeklerinden, elma suyundan, muz saplarından ve hindistancevizi suyundan yapılan biyoegzotik deriler. Ayrıca, karbon yutucu olarak hareket edebilen alglere dayalı yeni tekstiller ve portakal kabuğundan yapılan vegan ipekler de var.